Op boerderij ‘De Keseer’ in Haaksbergen tref ik Huub Kamphuis, een rationele, gedreven man. Huub is de derde generatie Kamphuis op deze plek. Opa Kamphuis, een vrijzinnig denker, zette de toenmalige klompenmakerij om naar een boerderij. Zijn zoon en vrouw, de ouders van Huub, hebben het bedrijf verder ontwikkeld tot een volwaardig melkveebedrijf.
Op 63-jarige leeftijd overleed vader Kamphuis en de toen 18-jarige Huub kwam al vroeg voor de keuze te staan of hij boer wilde worden. Huub: “Boer worden wilde ik graag, maar ik wilde daarnaast ook een studie aan de Universiteit Twente gaan volgen. Ik was erg leergierig. Eigenlijk heb ik op dat moment al gekozen voor de combinatie boer en baan. Mijn moeder stimuleerde mij en gaf mij de kans te studeren. Om dit mogelijk te maken is in 2002 een melkrobot geplaatst voor de 65 koeien die we toen molken. “Op deze manier is het voor ons mogelijk om samen de boerderij te runnen.” Na zijn studie is Huub bij een bank gaan werken als vastgoedtaxateur. Maar in beginsel is en blijft hij boer: “Het boerenbloed stroomt door mijn aderen, daar hoef ik geen enkele moeite voor te doen. Ik haal voldoening uit de kleine dingen, zoals een mooi gewas en het tijdig behandelen van een zieke koe. Het fysieke werk op de boerderij is een vorm van meditatie, waarbij ik mijn gedachten op een rij kan zetten. Daarnaast ben ik continu bezig met vernieuwen en verbeteren. Wat ik met het bedrijf bereik, is vaak direct zichtbaar resultaat, dat terug te voeren is op eigen inspanning. Dat is een belangrijk verschil tussen de boerderij en mijn baan.” Op dit moment zou hij nu nog niet 100% voor de boerderij willen kiezen. “Daarvoor is het andere werk mij te waardevol. Het is best zwaar om een aantal dagen per week naar kantoor in Utrecht te rijden. Dan sta ik om kwart over vier op. Maar na een dag werken aan nieuwe ontwikkelingen, samen met collega’s, kom ik vol energie weer thuis.”
“Het boerenbloed stroomt door mijn aderen”
Regelmatig krijgt Huub de vraag hoe hij alle ballen in de lucht houdt. “Het is goed te doen als ik de juiste keuzes maak tussen wat ik zelf doe en wat ik uitbesteed.” Het feit dat Huub regelmatig van huis is en niet altijd kan ingrijpen, vergt veel onderlinge afstemming: “Mijn moeder en ik hebben regelmatig contact om snel en correct bij te sturen waar nodig. Niet alles gaat altijd zoals ik het had bedacht.” Zijn vrouw zorgt voor stabiliteit: “Martine is meer planmatig en dat werkt heel goed voor mij. We leren van elkaar dat het ook op een andere manier kan.”
