Melkveehouder Peter de Vries uit Haaksbergen heeft de afgelopen twee jaar met succes gewerkt aan het verhogen van de melkgehalten bij zijn koeien, met name gericht op het vetgehalte. In samenwerking met GIJS adviseur Harry Sloetjes heeft hij een effectieve strategie geïmplementeerd die niet alleen heeft geleid tot indrukwekkende melkresultaten, maar ook tot financiële beloningen voor zijn inspanningen.
Fokbeleid en voeding
Een belangrijke factor in het succesverhaal van Peter de Vries is zijn zorgvuldige fokbeleid. Door te investeren in de genetica van zijn koeien heeft hij ervoor gezorgd dat zijn vee geschikt is om hoogwaardige melk te produceren. Deze genetische verbeteringen hebben een directe invloed gehad op de melkgehalten.
Een andere cruciale beslissing was het gebruik van een maatmeel in het traditionele TMR-rantsoen. Deze voerstrategie heeft bijgedragen aan de verbetering van de gezondheid en prestaties van de koeien. De combinatie van een doordacht fokbeleid en een effectieve voeding heeft geleid tot mooie resultaten.
Blij met dit resultaat
Een opvallend kenmerk van deze prestatie van deze melkveehouder is dat, ondanks de focus op het verhogen van de melkgehalten, het aantal gemolken liters melk slechts minimaal is afgenomen. Zijn koeien produceren gemiddeld 9646 kg melk en een gemiddeld vetgehalte van 4,77% en een eiwitgehalte van 3,63%. Deze cijfers zijn niet alleen indrukwekkend voor Peter zelf, maar ze hebben ook geleid tot financiële voordelen voor zijn melkveebedrijf.
Financiële beloningen
Door zijn melk te leveren aan melkfabriek A-ware ontvangt Peter de Vries gemiddeld 2,5 cent meer melkgeld dan het landelijk gemiddelde. Dit voordeel behaalt hij met name door de vette melk. Het illustreert hoe strategische keuzes op het gebied van voeding de financiële gezondheid van een melkveebedrijf kunnen beïnvloeden. Tevens rekening houdend met normering in fosfaatrechten en het maatmeel van GIJS daar is goed mee te rekenen.
“Doordat Peter de melk levert aan A-ware is de vetprijs bijna net zo hoog als de eiwitprijs. Tegenwoordig wordt bij veel afnemers van melk het vet beter gewaardeerd dan in het verleden. Tevens is dit de enige mogelijkheid om meer melkgeld per kilogram fosfaatrecht te halen. Het mooie was dat ik dit mocht gaan proberen op het bedrijf, en wij hebben dit gedaan met goedkope grondstoffen. Het mengsel voor de verhoging was nog goedkoper dan het standaard TMR-mengsel (we werken dus niet met dure bestendige vetten, enzovoort). Het is vooral de verhouding van vette grondstoffen met de specifieke GIJS Euromixen. Ik moet eerlijk toegeven dat ik dit ook niet had verwacht, maar als het resultaat is behaald, moet het ook nog over de langere termijn blijven bestaan. En dit blijkt het geval” aldus Harry Sloetjes.
